... leuke post

Dinsdag kwam ik thuis en vond een heel stapeltje post op de mat.
Uiteraard de gebruikelijke reclame, maar ook zéér interessante post....

Dergelijke enveloppen beloven meestal veel goeds...

De eerste was van het Nederlands Tweeling Register - vanwege hun 25 jarig jubileum kregen alle invullers van de vragenlijsten (ok, de tweeling waarover de vragenlijst gaat) een echt tweeling shirt:

Tss - zo jong en dan al een universiteitsshirt.
Daar heb ik toch langer op moeten wachten...

Het tweede pakje was een hele snelle internetbestelling vanuit amerika:

Een halve yard met het nieuwste stofje van Anne Kelle voor Michael Miller: Girl Friends (in de kleur 'slipper'.) Driemaal raden wat dat moet gaan worden:

En het laatste pakje - dat was de uitsmijter van de dag!
Als 125e 'like' op Facebook had ik een pimp-pakket gewonnen van het Parelparadijs.
Nu had dat wat voeten in de aarde en duurde het even voordat het verzonden werd, maar daarom was de envelop wel barstensvol gestopt met allerlei leukigheden.
Vilten bloemetjes, satijnen roosjes, strikjes, een poedeltje, handtasjes, drie grote transfers en een Rapunzel strijkapplicatie ... gewoon te veel om op te noemen.

Daar kan heel wat mee versierd worden!
Wie ook behoefte heeft aan van-alles-en-nog-wat om te versieren, zoals bandjes, hotfixsteentjes, applicaties flatbacks en nog véééél meer kan een kijkje nemen op www.parelparadijs.nl of hun facebookpagina.

... en de vakantie

De stofwolken zijn weer neergedaald (en opgezogen) en de rust in huis is weergekeerd.
Ook hier is de vakantieweek weer voorbij.
Een week waar - uiteraard - het naaiwerk stil lag, maar genoeg andere activiteiten te doen waren.

Van een op skivakantie gaand schoolvriendinnetje leenden wij een Wii, zodat het een actief dansende vakantie werd.

Verder werden er nog met behulp van een echte pottenbakker op een draaischijf potjes 'getrokken',

  

naaiwerkjes bij oma gemaakt (geen foto's - maar het naaien overstijgt hier de generaties),

nog meer cakepops gemaakt,

 en een dubbel verjaardagspartijtje gevierd.

Met tien 7- en 8-jarige giebelende meiden het museum in!
Ze waren super braaf en luisterden goed naar de rondleidster en mochten daarna nog heerlijk hoeden versieren. En voor de schutterstukken op de foto....
Ze vonden het geweldig - het was een top partijtje.

Dat wordt moeilijk te overtreffen volgend jaar - hoewel de dames het nòg wel een keertje wilden doen, maar dan de workshop 'kragen versieren'....

... poesiealbum-nostalgie

Het maken van de poesiealbums van Caroline en Alexandra deed mij weer eens in mijn eigen album kijken.

Als kind vond ik deze cover echt verschrikkelijk. Wel handig, het plastic, maar het was toch niet mijn smaak.
En roze! Zelfs als kind hield ik daar al niet van.
Nee, hoe mijn zus het kon kiezen, dat heb ik nooit begrepen....
Maar toch vult het me nu van nostalgie.

Mijn favoriete plaatje uit mijn album is afkomstig uit mijn moeders album.
Het is een origineel jaren '30 plaatje, gestikt met draad op hol relief. Echt prachtig.

Ook de bladzijde van mijn oudere zus vond ik altijd prachtig...

Maar ook traditionelere bladzijden zijn natuurlijk altijd schattig om te zien

Ik ben benieuwd hoe de albums anno 2013 er uit gaan zien.

... poesiealbums

Nadat de test goed verlopen was (en ik mijn voorraad Vliesofix had bijgewerkt) kon ik voor 'echie' aan de slag.

Alleen was ik nog niet helemaal content met de dummy.
Op zich een prima boekwerkje, maar het papier is wat houtig. Anders dan het mooie gladde papier dat ik met van mijn album herinnerde.
Nu had ik bij De Slegte nog een dummy met een enigszins stoffen kaft zien liggen.
Luisterend naar de beschrijving:
"Notitieboek A5 - Luxe.
- 96 blad houtvrij blanco cremekleurig papier
- gebonden
- met elastiek, leeslint en opbergvak
- met inlegvel gelinieerd en ruit 5mm"
En niet absurd duur - zo'n 5 euro.

En eerlijk is eerlijk - ze zijn mooi. Het papier is echt een graadje mooier en duurzamer (met het oog op het tot-in-de-oneindigheid-bewaren).

Een bijkomend voordeel is dat bij deze boekjes goed zichtbaar is wat de voorkant is.


Ik sneed het opbergvak eruit.

Zonde, maar anders ging het plakken echt niet lukken.

En pakte de stofjes.
Het roze stofje is vorig jaar door Alexandra geselecteerd. Tot nu toe was de Fat Quarter het alleen gebruikt voor een Jolina-poppenjurkje, dus was er genoeg over.
Caroline had haar hart gezet op een klein stofje dat ze deze zomer tijdens een bezoekje aan de quiltwinkel kreeg.

Natuurlijk was dat bij lange na niet groot genoeg. Op naar de quiltwinkel dus.
Alwaar zij (bijna) vrije keuze kreeg.
Niet helemaal, omdat ik haar uitlegde dat het stofje (in verband met het te smoezelig worden) geen heel lichte basis mocht hebben. Geen wit, ecru of geel dus.
Een goed uur brachten wij daar door. Alles werd afgekeurd. Geen bolletjes, geen streepjes, friemeltjes, visjes, aardbeien, knoopjes, Aziatische stofjes, vlindertjes.... alles!
Ik werd er bepaald wanhopig van.
Dat krijg je met kinderen-met-opinies.

Gelukkig vond ik op het allerlaatste haar stofje in de rij met (volgens mij) Amerikaanse historische stoffen.
Me dunkt dat zelfs de dames in de winkel een zucht van verlichting slaakten...
(Ondertussen had ik natuurlijk wel een aantal favorieten gevonden.... uiteraard).


Ik ging aan de slag en volgde de aanwijzingen tot ik aan de achterzijde gekomen was.
Daar zaten bij deze boeken de elastieken door de kaft.
Ik streek de achterzijde tot aan de elastieken en maakte daarna vanaf de zijkant een knip in de stof tot en met het elastiek. Vervolgens plooide ik de stof om het elastiek en streek verder.

Ik koos er voor om de knip aan de zijkant te maken, omdat ik vermoed dat een knip vanaf de onderkant tot meer slijtage leidt. Daar schuift immers het elastiek telkens over.

Tot slot plakte ik de randen vast met tape en besprayde ik alles royaal met waterafstotende spray.

 

Twee zeer klassiek aandoende albums - nu nog op jacht naar poezieplaatjes!

... kijkt om zich heen

Na die verschrikkelijke ijzel van gisteren, toen 's middags de auto's onder een dikke laag ijs zaten en de gure wind om de oren blies, zag ik vandaag de eerste bloemetjes in mijn voortuin zich voorzichtig laven aan de eerste zonnestralen....

... taart in alle kleuren - op herhaling

In de eerste aflevering van deze taartenserie schreef ik al dat ik me ernstig verkeken had op de hoeveelheid beslag die voor de regenboogtaart nodig was.

Daags na die baksessie besloot ik dat het beter, en misschien ook wel makkelijker kon.
Ik kocht een tweede 26 cm bakvorm erbij en verdubbelde de hoeveelheid beslag.
(660 gram Funcakes biscuitmix, 60 ml water, 500 gr eieren).
Voor het gemak kocht ik ook wat wegwerpschaaltjes en ging aan de slag.

Deelde het beslag in 6 delen

 En kleurde alle delen in de goede kleuren.

Vervolgens besloot ik om de lagen niet afzonderlijk te bakken, maar te experimenteren met al-in-laagjes verdeeld bakken.
De ene vorm vulde ik met (van beneden naar boven) groen, blauw en paars de andere met rood, oranje en geel. Dit om een mooie gladde bovenkant (rood) en vulbovenkant (groen) te hebben.

Beide vormen gingen de oven in
En kwamen zeer schappelijk uit de springvormen:

Ik kan toch niet zeggen dat het er aantrekkelijk uitziet, die gebakken gekleurde randjes.
Maar de onderkant was zeer bevredigend:

Na voorzichtig de taarten afgevlakt te hebben, was het een kwestie van assembleren.

De tussenrand mooi glad opvullen

En de zijkanten insmeren
Ik ontdekte dan voor mij dat het fijnste gaat door verticale strepen te zetten die ik dan met een breed keukenmes uitsmeer.

Ingesmeerd en wel weer naar de koelkast om op te stijven

Ook deze taart werd wit gedecoreerd (en daarom had ik dus een kilo verpakking fondant nodig...)
Bij de leukstetaartenshop vond ik een olifanten uitsteker. Dat is nog steeds Caroline's favoriete dier, dus gebruikte ik het roze (prinsessentaart)fondant om daar olifantjes mee te maken.
Van een restje groene fondant maakte ik vlinders, en voila, ook deze taart was gedecoreerd.

De vraag bleef alleen: Hoe ziet de binnenkant eruit???

Zaterdag kon hij dan eindelijk worden aangesneden. En dat viel niet tegen.

In glorious technicolor!!

Evaluatie:
De mening zijn verdeeld over welke regenboogtaart het beste is.
Persoonlijk hou ik van de strakke lijnen van de eerste taart, maar de freestyle lijnen van deze taart hebben ook wel iets...

En jij? Wat vind jij?

... taart in roze

Qua taart had Alexandra - in tegenstelling tot haar tweelingzus - wél zo haar verlangens.
Een prinsessentaart moest het zijn, bij voorkeur in haar favoriete kleur.

Ik dook in mijn voorraadkast en vond een perfecte mix:

(Ik heb een voorliefde voor vreemde bakmixen - als ik me goed herinner kreeg ik deze in het najaar vanuit Seattle via allerlei bagage-dragers aangereikt).
Ideaal voor een roze prinses!

De prinsessentaarten bak ik niet in een speciale bakvorm. Ik heb een glazen kom die er precies de juiste afmetingen voor heeft en die prima in de oven kan.

Ook deze werd een week van te voren gebakken en ging nog even de vriezer in....

Ik vulde de taart met botercreme en aardbeien-halvajam, en bestreek ook de bol met crème.

Tijdens de decoratie sessie kleurde ik de Pettinice rolfondant met rood bij en kreeg een bubblegumroze kleurtje.

(De foto maakte ik om elf uur s morgens in fel zonlicht - niet ideaal)

Van hetzelfde materiaal stak ik vlindertjes, die ik licht met goudpoeder beklopte voor een glittereffect.

En de verrassing voor de jarige was dus de eveneens roze binnenkant.

Mierzoet, maar wel vochtig en lekker.