dinsdag 29 oktober 2013

... Give Away!!!!



In juni van dit jaar hield ik mijn eerste give away, en ik vond het ontzettend leuk om te doen.
Toen was de aanleiding het 250e bericht en 25.000 pageviews.

Voor mijn tweede give away stelde ik een pimp-pakketje samen dat hopelijk op jullie goedkeuring kan rekenen:

Het bevat:
- een grote strijkaplicatie van ongeveer 11 x 15,5;
- satijnen sterretjes in lichtblauw en roze (ieder 4);
- 6 gouden sterretjes;
- 5 kersjes;
- vlindertjes
- een zakje met 12 lieverheersbeestjes knopen;
- een metertje prinsessenlint.



Wat moet je doen om dit te kunnen winnen?
Welnu, regelmatig duikt er onder het label "doet cultureel" hier een bezoek aan één of ander museum op.
De oudste dochters zijn museuminspecteurs op www.museumkids.nl en vullen trouw na ieder bezoek een inspectierapport over de kindvriendelijkheid van het bezochte museum in.
Aan het museumkids programma zijn prijzen verbonden voor de top 10 van inspecteurs die de meeste stemmen vergaard hebben. 
Momenteel staan de dames vandaag met 22 stemmen op plaats 16 in het klassement en natuurlijk zouden ze graag wat hoger komen.
Om kans te maken op het pimppakketje vraag ik je dit keer niet om volger te worden maar om op hen te stemmen via de link die ik hieronder ga plaatsen.

Om het helemaal leuk te maken kun je meerdere pogingen wagen.
Je kunt namelijk per browser stemmen. Zo kun je één stem uitbrengen via Internet Explorer, nog een stem via Firefox, nog een via Google Chrome etc. Ook kun je nog per smartphone stemmen....
Kortom, hoe meer stemmen je uitbrengt, hoe meer kansen.

Reageren kun je tot en met Sint Maarten (11 november).
Op 12 november maak ik de winnaar bekend!

Spelregels:
1/ breng één of meer stemmen uit op Caroline en Alexandra via
deze link (vink het vakje aan)
2/ laat een berichtje hieronder achter en vermeld daar ook in hoeveel stemmen je uitbracht
3/ voel je vrij om de give away op jouw blog te linken.....
Ter info: de museumkids-knop rechtsbovenaan op deze pagina linkt ook naar de stem-pagina
 
 Dinsdag 12 november 
trek ik een winnaar en publiceer ik de winnaar op dit blog.

maandag 28 oktober 2013

... herfstvakantie

Terwijl windkracht 11, bijna 12,  hier om het huis raast en een aantal straten verderop een gevel op een auto valt, om de hoek twee bomen niet tegen de wind bestand zijn en een paar huizen verderop een nokpan in de voortuin ligt denk ik terug aan vorige week.
Het is nog maar een paar dagen geleden dat we stralend weer hadden.....

En wat deden wij zo al?
Griezelen en bouwen bij Museum Boerhaave in Leiden:


 Naar hartelust klimmen en struinen bij Zorgvrij


Op visite bij de uit haar portret geklommen Cornelia Vooght in het Frans Hals Museum




En uiteraard tussendoor bij oma op bezoek, glitternagellak kopen (tja, achtjarigen....), stad en land afstruinen naar gekleurde veters die langer dan 1.20m zijn, een snorkel clinic bezoeken en schaatsen.
Het was een top herfstvakantie - en wat ben ik blij dat ze weer naar school zijn....

woensdag 23 oktober 2013

... colshawlbesmetting

Niet alleen ik ben gegrepen door het colshawl-virus.


Alexandra zag er in een rap tempo drie verschijnen en besloot dat ze het ook wilde leren.
Maar dan niet voor zichzelf, maar in katoen voor haar ijsbeertje, Eiseke.






Ik moet zeggen - niet slecht voor een eerste keer iets anders dan koorden haaken.
En het beest lijkt er content mee te zijn.

zaterdag 19 oktober 2013

... glitterherstel

Ruim een jaar geleden maakte ik voor Alexandra deze glitterprint:
Maar na de laatste wasbeurt was het resultaat opeens zo:

Geen idee wat daar gebeurde.
Het donkere vierkante stuk is later toegevoegde glitter.
Dit is overigens geen flex-folie uit een Nederlandse webshop, maar glitterfolie van Tulip uit de VS (mochten er nu opeens mensen gealarmeerd raken).

Natuurlijk was Alexandra nog niet bereid om afscheid van Aurora te nemen, en een herstelpoging zou hogelijk gewaardeerd worden.
Nog een keer uitknippen leek me geen succes, dus bedacht ik een andere oplossing:

Tulip 3-d glitter verf in roze quarts-kleur.
Ik gebruikte dergelijke verf al eerder voor dit project.

Men neme een verwassen Aurora en smeert haar royaal in met glitterverf:

die ik niet mooi glad kreeg.

Men laat het minimaal 24 uur drogen en krijgt dit resultaat

Een beetje streperig, maar de draagster vind het er mee door kunnen.

donderdag 17 oktober 2013

... is een tikje tè overmoedig...


Al een jaartje hangt in Caroline's kast een verrukkelijk rokje.
Het is een J(-)ottumrokje in een precies-voor-grote-meisjes modelletje. Niet te wijd, maar ook niet te strak.
Met een heupstuk, een elastieke band en een heerlijk zacht satijnstofje.
Bovendien is het met (vermoedelijk) wattine gevoerd, zodat het het ideale winterrokje is.

Wat is dan het probleem? Om te beginnen hebben we er maar één van.
Bovendien begint de voering na herhaaldelijk wassen (ik kocht het gebruikt op MP) behoorlijk dun te worden. Eigenlijk begint het er een beetje voddig uit te zien - hoewel met het goede shirt en vestje het nog prima te dragen is.

Al goed een maand lonkt het J-rokje aan de kastdeur van mijn werkkamer: "hier ben ik, en ik blijf lekker hangen tot je wat doet met de stof die Alexandra heeft uitgezocht."
Hoe moeilijk kan het namaken van een rokje nou zijn voor een min of meer ervaren naaister?
Nou, dat was een behoorlijk overmoedige houding moet ik zeggen....

Ik mat en tekende en knipte, stikte-door en naaide in een dag een rokje in elkaar.
Met een voering én wattine tussenvoering.
Het is heerlijk zacht, het is herfstig, het is warm.
Maar het is ook zó stijf dat je niet hoeft te zwieren om het wijd te laten staan.
Het kan ook gewoon zonder steun blijven staan.....
En ik fabriekte op de een of andere manier uit-stekende heupstukken (te schuine trapezium als heupdeel, in plaats van een glooiend rondlopend heupdeel - ik weet ook eigenlijk wel beter.) Die ik met de hand enigszins wegwerkte. Met de machine ging niet meer, omdat de hele rok&voering al gesloten was.
Mijn hoop is nu gevestigd op een wasbeurt of drie - dan is de wattine vast wat soepeler geworden. (hoop ik dan maar).
Even snel passen voor het naar bed gaan.

maandag 14 oktober 2013

... Stoffenbeurs vs Stoffenspektakel

Vorige maand was er in een stad bij mijn woonplaats zowel een Stoffenbeurs als een Stoffenspektakel - met maar een week er tussen.
Dus kwam de vraag op: welke te bezoeken?
Het werd een bezoek aan beiden, wat een goede gelegenheid was om een en ander eens te vergelijken.

Als eerste werd de Stoffenbeurs bezocht. Deze wilde ik in ieder geval even bezoeken omdat op die beurs de stand van Fournituren (.)nl stond, waar ik graag tassenband en volumevlies bestel.
Ik heb die stand ook wel bezocht, maar ze bleken het 4 cm brede band waar ik de voorkeur aan geeft niet standaard naar beurzen mee te nemen. Dat was dus pech.
Naar de Stoffenbeurs werd in vergezeld van de man-des-huizes en alle drie de dochters.
Dat zorgde er voor dat ik in een rap tempo de kramen langs liep en zeer selectief was waar ik 'in' dook. Anders ging het me véél te veel lapjes kosten.

Deze markt was in de openlucht op een plein naast het winkelcentrum. De kramen stonden in twee lange rijen opgesteld, waarvan één rij rug-aan-rug stond. Drie rijen kramen dus, verspreid over (ongeveer) 125 meter.
Wat mij opviel, was dat er veel kramen met sari-stoffen en bling-bling stoffen stonden. Niet dat de halve markt er mee vol stond, maar een stuk of vijf heb ik er toch wel snel gezien. (Vooral ook, omdat ze op de dames een hypnotiserende en aanzuigende werking hebben ;-) ).
Twee fourniturenkramen en een goede varatie aan andere kramen: meubelstof, mantelstoffen, katoentjes en kinderstoffen. Zelfs een kraam met hele mooie handgeverfde natuurstoffen, zoals vilt en fluweel (a 32 euro de meter).
Ondanks dat er ook een prijsstunter met prijzen van 3 euro, 3,50 stond, vond ik het prijspeil wat hoger liggen dan ik van het stoffenspektakel gewend ben.
Op aandringen van Caroline kocht ik een olifantentricot voor 13 euro de meter. De week er na op het stoffenspektakel zag ik dat stofje minimaal twee keer langskomen voor 9.95 de meter. (maar goed, nu was het kind er zelf bij).
Tricot olifantjes, (13,-- p.m.)

Canvasachtige landkaarten- en patisseriestoffen (7,95 p.m.)

Het stoffenspektakel werd gehouden in een expo-hal in een dorpje naast de stad.
Wat dan wel tegenvalt is dat het parkeren 7 euro kost (in het voorjaar nog 5 !), en dat op een lokatie waar verder niets is.
Op dit Stoffenspektakel zijn véél meer kramen te vinden en meer diversiteit.
Zo is een flink gedeelte ingeruimd voor de duurdere damesmodestoffen en digitale prints. Ook is er quiltstof en tafelzeil te vinden, een kraam uit het Vlaamse met Hilco stoffen, handgeweven en geverfd vilt, en héél veel stoffenkramen.
Wegens tijdgebrek ging ik hier met een naaiende vriendin slechts anderhalf uur doorheen. Dat lijkt heel wat, maar hoewel we alle paden hebben gehad, waren we zeer selectief aan het kijken.
Uiteindelijk was de buit voor mij:
- een metertje Londense Bussen katoen
- 1.5 meter streepjes tricot
- 2 meter toile-de-jouy, dat gek genoeg niet in de lengte richting, maar in de breedte richting gedrukt is.
En bij een quiltkraam vonden we aan de zijkant een enorme hoop stalen, die ook verkocht werden:
Onder andere van de Jack & Jenny serie van Laurie Wisbrun voor Robert Kaufman, en dat blauwe stofje daarboven is een stuk uit de 'Imperial' serie van Kaufman. Lichtblauw met prachtige goudbedrukking.
De roze staaltjes zijn flanel, de blauwe van katoen, en beiden zullen waarschijnlijk bij de dames terechtkomen.

*Voor wie in de buurt komt: de man van de quiltstaaltjes vertelde dat hij een heleboel Kaufman stalen binnen had gekregen voor de beurs in Apeldoorn.

Rest nog de vraag : als je moet kiezen, waar ga je liever naar toe?
Dan kies ik toch voor het Stoffenspektakel.

vrijdag 11 oktober 2013

... NEMO, OBA, A'DAM (en een gouden parkeertip!)

Afgelopen donderdag was het weer zover: studiedag voor de juffen, dus vrije kinderen.
Op de uitjes-verlanglijst van de dames stond al een tijdje een bezoekje aan NEMO in Amsterdam.
Een studiedag is uitermate goed geschikt voor het ontlopen van vakantiedrukte in populaire musea, zodat deze dag meteen daarvoor aangegrepen werd.

Het was een dag vol nieuwe ontdekkingen
Opeens had ik een vierling
en een kind onder stroom...
 Verder genoten we (nou ja, ik dan) van een mooi uitzicht over Amsterdam

En gingen we tot slot nog even naar de centrale vestiging van de OBA: de Openbare Bibliotheek van Amsterdam op het Oosterdok. Uiteraard gratis te bezoeken.
De jeugdafdeling daar biedt onderdak aan het originele Muizenhuis van Karina Schaapman!
Het is echt gigantisch groot! Meer dan twee meter hoog!
Ik kwam ogen te kort. De dochters niet, die vonden het wel mooi, maar waren veel meer bezig met:
Olifanten....
de heg van Jip en Janneke, en...



Nanouk de IJsbeer!!!
Voor elk wat wils dus.
De jeugdafdeling is werkelijke een walhalla voor kinderen. Bijna een speeltuin-met-boeken. Want er is ook een boekentoren met wenteltrap in het midden zodat je over de hele afdeling kunt kijken, veel verrassende hoekjes en allerlei figuren als de Krullevaar.
Nanouk de IJsbeer was ter gelegenheid van Kinderboekenweek in een tutu gehesen, zodat Alexandra's favorieten in één verenigd waren: ballet èn ijsberen.
Ik had niet gedacht die combinatie ooit te zien.

Bij het plannen van de dag, of liever gezegd het vervoer, kwam ik achter een bizar, maar geweldig parkeertarief. Parkeergarage Oosterdok (gelegen naast het Centraal Station van Amsterdam) heeft een tarief van 1,50 per 20 minuten, dus 4,50 per uur. TENZIJ je langer dan 5 uur parkeert: dan betaal je in totaal 10 euro!!! Shocking!! Je kunt er trouwens in je afwezigheid ook nog je auto laten wassen.
Laat je bij de kassa van NEMO dan ook nog je parkeerkaart afstempelen, dan krijg je 30% korting op de parkeerkosten. Wij betaalden voor dit dagje Amsterdam dus maar 7 euro parkeerkosten. Raar maar waar.
In combinatie met een lease-auto kan daar geen trein tegenop....
(en aangezien we museumkaarten hebben én brood mee hadden, was het een uitermate goedkoop dagje uit)

woensdag 9 oktober 2013

... een colletje (of twee)

Tijdens de jacht op de handschoenen vonden we bij de Primark een ontzettend leuk rood-gemeleerde wanten met bijpassende col-shawl.  Precies goed voor bij het nieuwe winterjack in roodtinten voor één van de dames (ik zeg expres één van de dames, aangezien de dames de jassen nog moeten verdelen).
Een kolshawl is natuurlijk ook heel handig bij het schaatsen - geen loshangende uiteindes.

Op het web vond ik een heel handig filmpje met instructies zodat ik als de wiedeweerga aan de slag ging.
Niet alleen zit er een glim-draadje in, hij is ook nog lang genoeg om als hoofddoek/muts te fungeren!


Enthousiast geworden ging ik ook voor mezelf aan de slag:

Zo'n shawl zit eigen verbluffend snel om elkaar. Twee avondjes tv-kijken, en er is weer een shawl klaar.

En ook voor Madeleine kon er nog wel eentje af.


Ook maakte ik (eindelijk) de donkergrijze shawl met stipjes af.
Midden augustus begon ik en voor mijn gevoel schoot het echt niet op. Nu is het resultaat 20 cm breed en 150 cm lang, dus is het heel wat stof. Maar toch ben ik meer een haakster dan een breister.

Ik heb zelfs serieus overwogen om 'm halverwege uit te halen en er (jawel) een colshawl van te haken.
Breien is echt mijn 'ding' niet....



Gebruikte wol
Groen met glimdraadje: Sparkle, 1,99 Z.eeman
Limegroen: Saskia, W.ibra
Blauw met glimdraadje: Sparkle, 1,99 Z.eeman
Donkergrijze 'tweed' met kleurige stukjes: Z.eeman (dit voorjaar)
Haaknaald: 6 

dinsdag 8 oktober 2013

... handschoen modificaties.

Na de kledingwissel dácht ik dat ik klaar was.
Maar natuurlijk komen er altijd wat oprispingen achteraan.
Zo bleek Madeleine een ware groeispurt gehad te hebben, zodat er vier (!) van de gereserveerde winterjassen vanuit de opslag naar een andere moeder door kunnen.
Ik was werkelijk verbaasd - ik dacht dat ze de jassen, die haar zussen rond hun vijfde verjaardag kregen toch nog makkelijk zou moeten passen. Maar mijn jongste dame wordt eind November zes, en had er toch echt blote polsen in. Ook de opvolgende maat was véél te kort op de rug.
Zodat ze nu dus de jas draagt, die Alexandra de afgelopen winter nog droeg. (En die maar een ietsepietsie te groot is.)
Dit kleine zusje doet echt vreselijk haar best haar zussen zo snel mogelijk in te halen!

In ieder geval moest ik mij ook hoognodig druk gaan maken over wanten/handschoenen.
Niet alleen omdat ik daar de afgelopen twee jaar te laat mee was en de dames het dus moesten doen met niet-heel-geweldige handschoenen van de A-ction, maar ook omdat de kunstijsbaan geopend is, en de oudsten deze winter wekelijks gaan schaatsen.
En handschoenen daarbij verplicht zijn.

Ik bestelde een hele stapel online bij de Hollandse Eenheidsprijzen MAatschappij, want in de winkels grijp ik bij dit soort dingen altijd mis. Online hebben ze super-leuke gemeleerde wanten, die ik in de winkels ook niet gezien heb.
Uiteraard kon een flink gedeelte ook weer terug: de dames blijken niet alleen op grote voet te leven, ook de handen zijn aan de maat. De (jongens)wanten met hun kledingmaat waren écht te klein, zodat ze nu handschoenen 146-152 hebben.

Alle items werden van naamlabels voorzien, en ik besprak het 'hoe verlies ik mijn handschoenen niet" probleem met hen. Want de dames zijn een beetje gemakzuchtig.
Vorig jaar opteerden ze nog voor het grootste gemak: touwtjes aan de handschoenen.
U weet wel, wat men bij peuters en kleuters doet.
Dit jaar zagen ze toch wel in dat ze in de winter waarin ze negen worden, daar wellicht iets te oud voor zijn.
Maar ook zij zagen zelf de bui al hangen.

Wel waren ze ingenomen over de oplossing die ze ooit bij een klasgenootje zagen: elastieken aan de handschoenen!
Ik greep naar het elastisch biasband en mat zo'n 25 cm per hand af.
Ik maakte een lus die om de pols past en stikte dat met een zigzag goed vast.

Vervolgens stikte ik het elastiek aan de handschoen, en klaar:

Dé manier om een kopje chocolademelk te kunnen drinken/ naar het toilet te gaan / je jas open te doen en toch je handschoenen niet te laten liggen!