woensdag 30 mei 2012

... een plooirokje

Van het babyrib groene bloemetjesstofje heb ik een flinke lap liggen.
Madeleine had in maat 98 een schattig rokje met heupstuk en plooien.
Na lang zoeken vond ik een patroon dat er op leek : McCall's M5696. Verkrijgbaar in de maten 3-6 jaar en 7-14 jaar. Welke te kiezen? Madeleine is een lange 4 jarige en economisch gezien is het handiger om een patroon te kiezen dat ik ook voor haar zussen kan gebruiken.
Ik bestelde dus de 7-14 jaar variant via Ebay.


Om het op maat te testen maakte ik een plooirokje voor Caroline, die daar zeer tevreden over was.

Het was per slot van rekening wijd genoeg om in te springen en te dansen.....

Een echt grote meisjes rokje met rits!!

Het resultaat kon Madeleine echter niet bekoren. Het stofje was goed, het rode randje was prima, maar de plooien werden met een krachtig NIET MOOI ge-veto'd!!!
Eigenzinnig type!!

zaterdag 26 mei 2012

... een groen shirt

En groen - dat is Madeleine's favoriete kleur.
Ik kwam dit stofje in tricot tegen, terwijl ik het ook in babyrib heb liggen.
Als ik nu nog eens uit mijn comfort-zone kwam en daar een rokje van maakte.....

vrijdag 25 mei 2012

... en de kledingwissel

of te wel: De uitpuilende kledingkast

Afgelopen weekend deed ik ook nog de kledingwissel van Madeleine.
Ik had het zo lang mogelijk uitgesteld. Niet alleen vanwege het emotionele aspect - ach gut, dat is zo'n leuk jurkje en nu moet het weg, want niemand gaat het na haar dragen - maar ook vanwege het WERK.
Kom, zult u denken, één kledingkastje, dat valt toch best mee?
Ja, dat is ook zo, maar dit is de kledingkast van een zusje van een tweeling. En om een gedicht te parafraseren "En als u even rekent, weet u wat dat betekent:"
Als ieder tweeling zusje een jurkje had, dan komen er TWEE in Madeleine's kast terecht.
En als ze er drie hebben, dan heeft ze er dus zes. En ze wil ook nog wel eens zelf iets voor haar alleen hebben dat mama speciaal voor haar gemaakt heeft....

Dit is een sneak-peek in haar (opgeruimde) kledingkast:
Ik telde 24 (!) gedessineerde korte-mouwshirtjes aan de stok (links onderaan liggen de effen).
 En 9 zomerjurkjes.....

En zes rokjes etc, etc.

Begrijpt u waarom ik meer voor haar zussen maak dan voor haar?

* Overigens wordt het dit jaar een jurkjes zomer. In de kast van de tweeling dames telde ik 16 jurkjes!!!

dinsdag 22 mei 2012

... repareert

Eindelijk is het lente!
Geniet u ook zo van de zon, de stijgende temperaturen, de buitenspelende kinderen en .... de reparatiewerkzaamheden.
Ja, het is weer die tijd van het jaar. Of het nou het wilde-woeste rennen van de jongste dame is, of een groeispurtje - in ieder geval vielen er afgelopen week vijf (!) slachtoffers. Twee maillots en drie leggings.
Van de oudsten ken ik die tijd ook nog, toen er geen spijkerbroek zonder applicaties was. Maar drie leggings in een week -dat is toch wel gortig. (En allemaal de rechterknie... ik zie een patroon)

Ik deed een greep in de applicatie voorraad en tricotrestlapjes.
Applicaties vind ik op een legging niet zo fijn. Ze zijn vaak te hard en te stug.
De tricotlapjesmethode testte ik deze winter al uit met de olifanten applicatie. Die is inmiddels een keer of tien in de was en de droger geweest en houdt zich goed.
Dit is wat ik doe: ik plak een stukje dubbelzijdige vlieseline op het reststofje. Knip het gewenste motiefje uit en strijk dat op de legging. Daarna stik ik het handmatig nog een keertje langs de randen door (doorpitten kan natuurlijk ook). En voila, madame kan weer rennen.
(znok olifanten, beige Stenzo winter tricot, ijsjes iron on van de A.ction, blauwe Stenzotricot)

vrijdag 18 mei 2012

... smelt vetkrijt

Geinspireerd door deze blog ging ik eerst eens zonder kinderen aan de slag.
De dames zijn berucht om hun ongeduld, en zonder test-fase lopen dingen geheel uit de hand....
Ik verkruimelde eindjes vetkrijt en offerde een chocolaatjesvorm (0,99 bij de A.ction) op.
Enkele minuten in de magnetron (wel erbij blijven) en 10 minuutjes in de vriezer leverde dit resultaat op:
Taartjes!!! Oh nee, vetkrijt... Nou ja, het ze zijn in ieder geval goedgekeurd. Vooral de roze *zucht*.

Gesterkt door dit experiment verzamelde ik de dochters en zij verzamelden allerlei niet-gebruikt waskrijt uit de kasten. Dat was nog behoorlijk wat.
We braken ze in stukjes
En vulden twee ijsblokjes vormen die we tijdens Koninginnedag op de kop hadden getikt.
(Door de dames zelf gespot - ze zijn gek op winkelen en namen de opdracht gegeven goed uit te kijken naar vormen bijzonder serieus)

De oven werd verwarmd op 135 graden Celsius. en de vormen gingen erin
 Je moet er wel bijblijven - rond de 8 minuten gaat het opeens snel.
10 minuten maximaal. (Bij deze kleinere vormen ten minste)

Per kleur is er blijkbaar een ander smeltpunt: de geel/wit/groene is vloeibaar, maar de roze minder....

 Uit de oven uit laten harden. Eventueel bespoedigen door in de koelkast of vriezer te zetten.

De gestolde versie:

En dit is het resultaat:
 Kleuren maar!!!

 Het verschil tussen stukjes en schaafsel


De evaluatie:
1. de chocolaatjes vorm in de magnetron werkt sneller dan de ijsblokjesvormen in de oven.
De krijtjes waren makkelijker uit de chocovorm te krijgen dan de ijsblokjesvormen, want van dunner plastic/rubber (of wat dan ook) gemaakt
De krijtjes glansden ook meer uit de chocovorm
Maar je moet ze dan wel een stuk kleiner hakken.
2. De dames vonden het geweldig om te doen en te zien.
Maar laten sindsdien de gerestylde krijtjes net zo hard liggen als ze de niet-gerestylde lieten liggen (vandaar de vele hoeveelheden ongebruikte krijtjes).

maandag 14 mei 2012

... en het driedimensionaal denken

of: "How NOT to make an Infinity"

Alexandra wacht al weeeken op een shawl die ik haar in een onbewaakt moment toezegde.
Eén bijpassend bij haar rozenjurk, van dezelfde stofjes.
Zo'n shawl die je om je hals kunt wikkelen.
Een infinity shawl dus. En die zie je echt overal op het web, dus hoe moeilijk kan dat zijn .... laten we dan alle twee de stofjes gebruiken - één aan iedere kant.
Kent u dat gezegde over hoogmoed?? En over vallen ?? Juist ja.

Ik mat op hoe lang de shawl moest worden: 2x om de hals, losjes, mwah 120 cm.
En ging op de auto-pilot van de dassen die ik deze winter maakte. 120 lang, 20 hoog.
We knippen dus 2x 120x20. Eitje.
(wel lang hoor- die amerikanen hebben altijd een halve yard nodig en de stoffen zijn daar smaller .... nou ja, het zal wel. Meten is weten en ik heb het echt gemeten.)

Bij het op elkaar spelden begon me iets te dagen: iets over uiteinden aan elkaar stikken, dan pas de zijkanten en dan door een gat omkeren.
Maaarrrr als ik dat doe, heb ik een cirkel van 240 cm !!! En wordt die shawl maar 10 cm. Én heb ik geen verschillende kleuren op iedere kant.
Nnnnjjjggg o.k. ik ga gewoon door - dan draait ze 'm maar vier keer om haar hals.

Dus: zijkanten aan elkaar, dubbelvouwen, stikken en draaien.
En dan heb je
Een gevoerde worst.
Het zit wel aan elkaar, maar is geen cirkel meer. Of eigenlijk wel, maar dan in elkaar gevouwen.
GGGRRRRRRRRRRRRR!!!!!

Ik herinner me nu iets over ALS LAATSTE STAP DE ZIJKANTEN AAN ELKAAR NAAIEN !!!!

Diep ademhalen.- zen momentje- en knip! met de schaar de shawl doorknippen.
(ik ga nu echt niet een zijnaad uit tornen. Echt echt niet!! Bovendien is die cirkel toch al veel te lang).
In elkaar frutsen, doorstikken (niet erg subtiel)  en .....  klaar!  (he, he, eindelijk....)




Gelukkig - klaar voor 't kind uit school komt.
Het is een tevreden kind:


 (Ja, het is wat dik, ja het is wat winters - maar het was toch een 'tussenbeiden' jurk dus kan dat best denk ik maar.  Een koude nek zal ze niet snel krijgen)

zondag 13 mei 2012

... bakt een trein

Ik weet het, het is vandaag moederdag.
Maar die dag wordt hier altijd een beetje overschaduwd door de verjaardag van de man-des-huizes.
(Als ik héél zielig wil doen mopper ik dat al 'mijn' dagen in het water vallen - met moederdag door een verjaardag en mijn eigen verjaardag door Sinterklaas  :-) )
En voor de visite deed ik een greep in mijn bak-kast.
Op verzoek van hubbie maakte ik een kastelentaart voor op het werk.
Die bakvorm is natuurlijk gekocht voor de dochters-des-huizes, maar goed, wie ben ik om te protesteren?



En als tegenwicht daarvoor gebruikte ik ook mijn treintjes vorm:
Tjoeke-tjoeke-tjoek:

Het aanwezige neefje at gráág nog een cakeje meer.

* Voor wie zich afvraagt hoe mijn kleine jaren dertig keuken er na zo'n baksessie uitziet:

Nauwelijks genoeg bladruimte om alle baksels te kunnen plaatsen.
Telt u even mee? 8 chocotaartjes, 1 boerencake, 1 chocoladecakekasteel, 1 cake met ananasessence, 9 treinonderdelen - en de dag daarna kwam er nog een kwarktaart bij.*

woensdag 9 mei 2012

... een Franse Ko

Ko - de monsterlijk gele knuffel uit de kleuterklassen wordt binnenkort omgedoopt tot Co.
Deze week begint het cultuurproject op de basisschool met als thema 'Reizen' en de kleuterklassen hebben Frankrijk als subthema.
Dat was even een tegenvaller want in eerste instantie zou dat Nederland zijn.
Ik had daarom gespeurd naar iets rood-wit-blauws om een hesje voor hem te maken.
Uiteindelijk vond ik breed vlaggenband.
Maar het werd dus Frankrijk. Nou ja, dan moeten we het plan maar aanpassen - en heb ik nog geluk dat het geen Duitsland of België werd. Nu kon ik de stof nog gebruiken.

Het werd een tricolore vestje:



Gemaakt van dit band, waarvan ik telkens strookjes van 16 cm maakte (inclusief zoom).
Twee voor het achterpand en één voor ieder voorpand. 


Ko - pardon Co -  en juf zijn er tevreden mee.

maandag 7 mei 2012

... ziet een zeemeermin zwemmen

en neemt een voorproefje op Moederdag.

Dit weekend was een mijlpaal voor de dochters: ze zagen hun eerste 'echte' musical.
Maanden geleden had ik kaartjes voor een try-out van "The Little Mermaid" gekocht.
En zondag was het zover. Vanwege de verjaardag van opa zaten we toch al in het Hoge Noorden, dus konden we dat mooi combineren met de matinee.
Het was een groot succes. Ademloos keken ze hoe er gezongen, gedanst, gezwommen en gerolschaatst werd.
Ook ons vierjarige meisje zat op het puntje van haar stoel (geholpen door haar bij-bij, want Ursula de zeeheks was toch ook wel een beetje erg eng).




Zingend en neuriend verlieten de dames de zaal.
Madeleintje kreeg zelfs van een paar bezoeksters te horen dat ze zo de musical in kon - die zong in de rij voor de toiletten nog het Ariel-thema (ah hahahaaaa ahahahaaaaa). 

Ze zijn er overigens vroeg bij - die dames van ons. Mijn eerste 'echte' musical was The King and I in London (met Yul Brynner in de hoofdrol) toen ik een jaar of tien was.
Oh, en met 'echte' bedoel ik dus een volwassenen voorstelling met een normale lengte.
Niet een korte kindervoorstelling zoals Nijntje, Het Zandkasteel of Sesamstraat - die we allemaal al gezien hebben.

En voor wie na zo'n voorstelling nog handtekeningen wil jagen: vanuit de auto zagen we 20 minuten na de voorstelling Tommie (Prins Erik) al poseren met fans.

* Enige 'klacht' van de dames : het was niet exact zoals in de film.
Nou, vooruit dan maar, dat mocht.

Op facebook vond ik deze foto's van de voorstelling, gemaakt door Deen van Meer:





 Hoogste compliment van Madeleine: precies Belle!!! (die voor haar de ultieme maatstaf is)

woensdag 2 mei 2012

... haarelastieken-met-lint

Ken je dat? Met drie dochters bij de haaraccessoires afdeling van de Hema staan?
En ze met moeite meekrijgen omdat ze véél te veel en véél te dure haarfrutsels zien?
Het was weer eens zo ver - ditmaal hadden ze hun harten verpand aan haarelastiekjes-met-lintjes-eraan.
Ik keek naar de prijs. Tssss zo veel, voor een elastiekje met een paar lintjes....
Nee, dat ging me echt te ver.
Inmiddels heb ik ze op internet voor prijzen rond de vijf euro gezien.
Hoog tijd voor een nieuw hoera-het-is-vakantie-knutselproject.

Men neme:
een lintjesvoorraad (die dankzij de A.ction maar steeds groter wordt)
hoedenelastiek, eventueel in vrolijke kleurtjes of kant-en-klare haarelastieken
een schaar
een lineaal
een flesje blanke nagellak.


Het eerste probeersel in tere pastelkleuren kon de goedkeuring wegdragen (hoewel ik 'm met al die organza lintjes wat magertjes vindt):

Dus, aan de slag:
pak een haarelastiekje of meet zo'n 15 cm elastiek af en knoop dit aan elkaar
Zoek de kleuren lint die je wilt gebruiken bij elkaar.
Ik gebruikte telkens vijf lintjes, maar dat kun je natuurlijk uitbreiden.
Knip voor elk elastiek van ieder geselecteerd lint een stuk van ongeveer 30 cm.





















Stip tegen rafelen de uiteinden aan met blanke nagellak.

Leg de lintjes in de gewenste volgorde op elkaar - als er een breder lint bij zit, kan dat het beste onderaan.
Knoop ze om het elastiek en klaar.
Kijk, dat zag er al een stuk beter uit.

Dit zijn twee haar elastieken op één halve paardenstaart:
 En nu kan massaproductie volgen:


 Echt - moet dat nou zoveel kosten?